Ebu Hüreyre -radiyallahu anh-den rivayet edildiğine göre Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz:

“İçinizden kimi şehid sayarsınız?” diye sordular.

“Yâ Resulellah! Allah yolunda öldürülen şehiddir.” dediler.

“O zaman ümmetimin şehidleri gerçekten azdır.” buyurdular.

“Peki kimlerdir yâ Resulellah?” denildiğinde buyurdular ki:

“Allah yolunda öldürülen şehiddir. Allah yolunda ölen şehiddir. Tâundan ölen şehiddir. Karın ağrısından ölen şehiddir.” (Müslim: 1915)

Bunun gibi elli kadar ahiret şehidi vardır ki, ihlâs derecelerine göre ahirette şehidlik sevabından nasiplerini alırlar.

Hadis-i şerif’te “Allah yolunda öldürülenler” ile “Allah yolunda ölenler” ayrı ayrı beyan edilmiştir. Zira öldürülenlerin içine cephede şehid olanlar girse de, kendisini Allah yoluna adamış, bu maksatla çalışırken şu veya bu şekilde ölenler girmez. Bu gibi kimseleri insanlar bilmese de Allah-u Teâlâ bilir.

Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz “Allah yolunda ölenler”i şehid ilân etmekle, şehâdetin sahasını fevkalâde genişletmiş, düşmanla savaş hali olmadan bile, bu yüce mertebenin her hal ve şartlarda kazanılma imkânını her müslümanın önüne koymuş olmaktadır.