Tevekkül; Hakk'tan gelen her şeye boyun bükmek, maddî-manevî her işi O'na bırakıp O'ndan istemek, yalnız O'na güvenmek ve aradan çıkmaktır.
Allah-u Teâlâ çalışmayı farz kıldığı gibi, kendisine tevekkül etmeyi de emretmiştir:
"Bir kere de azmettin mi, artık Allah'a tevekkül et. Çünkü Allah kendine tevekkül edenleri sever." (Âl-i İmran: 159)
"Ezelî ve ebedî hayat ile bâkî olan ölümsüz Allah'a tevekkül et." (Furkan: 58)
"Eğer inanıyorsanız, ancak Allah'a tevekkül ediniz." (Mâide: 23)
Resul-i Ekrem -s.a.v.- Efendimiz ise Hadis-i şerif'lerinde:
"Allah-u Teâlâ'ya hakkıyla tevekkül etseniz, kuşları rızıklandırdığı gibi sizi de rızıklandırır." (Tirmizî)
"Herkesten kuvvetli olmasını arzu eden kimse, Allah'a tevekkül etsin." buyuruyorlar. (Câmiu's-Sağîr)
Her işte Hakk'a tevekkül etmek iman icabıdır.
"Sakınma ve tedbîr kaderden kurtulmaya medâr olamaz." (Ahmed bin Hanbel)
Lâkin bu kaderden maksad, duâ ve tasadduk gibi hiçbir şeye bağlı bulunmayan bir kaderdir.
"Verirken yüzünde lütuf âsârı ve şefkat görünen zevât-ı kiramda hayrınızı arayınız." (Câmiu's-Sağîr)
