GERÇEK MÜRŞİD HAZRET-İ ALLAH'TIR:
Âyet-i kerime’de şöyle buyuruluyor:
“Kur’an kendilerine ilim verilen insanların kalplerinde parıldayan apaşikâr âyetlerdir.” (Ankebut: 49)
Gerçek mürşid Hazret-i Allah’tır. Hakiki mutasavvıflar ve hakiki vahdet-i vücudçular; Vücud O, mevcud O olduğunu hem görür, her şeyin “Ol” emr-i şerif’iyle husule geldiğini, her zerrede uluhiyet sırlarının mevcud olduğunu görür ve bilirler.
Onlar Hakk’ı bilir, Hakk’ı görür ve Hakk’ı tarif eder.
“Ben âlimim, ben biliyorum.” diyenlere gelince; onlar nefsini bildi ve onun arzusuna uydu. Gerçekten Allah-u Teâlâ’yı gerçek mânâsı ile bilemedi.
Bu eserde hakiki mutasavvıflar, hakiki Vahdet-i vücutçular ve alâmetleri Âyet-i kerime ve Hadis-i şerif’lerle arzedilmiş; sun’î, sahte mutasavvıflar ve sahte vahdet-i vücutçular da bir bir izah edilmiştir.
Muhterem müellif bu eserin kıymetini ve hususiyetini şu cümleleriyle izah etmektedir:
"Hazret-i Allah'ı kimi insanların duyması, kimi insanların bilmesi, kimi insanların da bulması için 'Gerçek Mürşid Hazret-i Allah'tır' kitabını okuması lâzımdır.
Özüm Allah, sözüm yine Allah'tır. Bunu duyurmak için içimizdeki duyguyu bu kitapta belirtiyoruz."
NÛR-Î MUHAMMEDÎ (SALLALLAHU ALEYHİ VE SELLEM)
Cenâb-ı Fahr-i Kâinat -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz öyle mübarek bir Peygamberdir ki;
Cenâb-ı Hakk’ın kudret eli ile yokluk karanlığından açığa çıkardığı ilk şey onun nûru idi. Cemâl nûrundan en evvelâ onun nûrunu yarattı. Daha sonra o nûrdan âlemleri halketti. Bütün mükevvenâtı da onun nûru ile donattı.
Yaratılışındaki hikmet, hikmetlerin en büyüğü; gönderilişindeki nimet, nimetlerin en büyüğüdür. Her ne kadar görünüşünde beşer ise de fitrî yapısı ayrıdır. İnsan bütün yaratıkların en mükerremi, o ise bütün insanların en mükerremidir. İlâhî kudret, onun gibi bir beşer yaratmış değildir. Yaratılmışlar arasında naziri ve benzeri yoktur.
Allah-u Teâlâ onu bizzat kendisi methetmiş, adını adı ile anmış; fazilet ve meziyetini, şeref ve haysiyetini, yüceler yücesindeki değerini açık bir şekilde beşeriyete ilân etmiştir. Onu her şeyden aziz, kadrini yüce kılmış, herkese ve her şeye tercih etmiştir. Canlardan da cânanlardan da azizdir. Âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir.
“Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiyâ: 107)
Muhterem müellif bu eser hakkında şöyle buyurmuşlardır:
“Tasavvurunuzun haricinde bir ilim var bu kitapta, gizli sırlar var. Bu kitap sırf bir nûrdur. Bu nûr bize orada verildi. Ve bu kitabı ilk okuduğum zaman şükür secdesine kapandım. Bu fakire bahşettiği nimete göz yaşlarıyla şükrettim.”
TASAVVUF'UN ASLI HAKİKAT VE MARİFETULLAH İNCİLERİ:
Tasavvuf, İslâmî ilimlerin özü ve kaynağıdır. Esrar odasının ilâhî sırlarına mazhar olabilmek ve hakikati anlamak için kurulmuş ilâhi bir ilim-irfan mektebidir. Bu tahsil sayesinde bütün ilimlerin özüne inilir.
Tarikât-ı münevvere Cenâb-ı Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in söz ve davranışlarından ibarettir. Kaynağı Kur’an-ı kerim ve Hadis-i şerif’lerdir. Zamanımıza kadar büyük bir saffet ve samimiyet içinde gelmiş, asliyetinden hiçbir şey kaybetmemiştir. Asırlar boyunca İslâm ahlâkının vücut bulmasında, fitne ve fesadın bertaraf edilmesinde, gerçek kardeşliğin tesisinde, birlik ve beraberliğin sağlanmasında, beşeriyetin ruh hastalıklarının tedavisinde, imanın kemâlleşmesinde yine de en büyük âmil o olmuştur. O sır bereketi ile ahkâm-ı ilâhi kıyamete kadar bâki kalacaktır.
Eser yirmi beş bölümden teşekkül etmiş olup, mevzular bütün eserlerinde olduğu gibi Âyet-i kerime ve Hadis-i şerif’lerin nur ışığı altında işlenmiştir.
VUSLAT SOHBETLERİ:
Muhterem Ömer Öngüt -kuddise sırruh- Hazretleri ahirete intikallerinden kısa bir süre önce şöyle buyurmuşlardı:
“Bunlar bir nevi gidiyorum alâmeti. Yazıyoruz, yazın genişletin manasına geliyor. Yeni ilim, yeni mevzuat, yeni kitaplar...”
Bu konular, ahirete irtihallerinden sonra üç ayda bir mutat üzere süre gelen Vakıf Sohbetleri’nde yapılmış olup, Zât-ı âlileri’nin notlarından ilâve mevzular ile mütemmim hale getirilerek derlenmiş ve Ümmet-i Muhammed’in istifadesine arz edilmiştir.
Kendilerinden sonra bu kitabın neşrini ikram eden Hazret-i Allah’a şükürden; lütuf ve keremleriyle, himmet ve tasarruflarıyla ihsan buyuran Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e ve Efendi Hazretlerimiz’e teşekkürden aciziz.
SIRRU’L-ESRÂR RÜTBE-İ BÂLÂ:
Allah-u Teâlâ peygamber ve veli kullarından her birine bir derece ve rütbe vermiş; ancak “Hâtemiyyet” lütfunu yalnız Hâtemü’l-enbiyâ olan Muhammed Aleyhisselâm’a ve Hâtemü’l-evliyâ olan zâta bahşetmiştir.
Allah-u Teâlâ bir Âyet-i kerime’sinde şöyle buyuruyor:
“Biz kimi dilersek onu derece derece yükseltiriz.” (En’âm: 83)
Kullarından herhangi bir kulu insanlar arasından seçmeye ve dilediği rütbeye yükseltmeye kadir olan Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime’sinde bu hususu şöyle haber veriyor:
“Kime dilersen ona izzet verirsin, yükseltirsin.” (Âl-i imrân: 26)
Verilenler hep O’ndandır, O’nun lütfudur. Buna mahlûkun ilmi, aklı yetmez.”
Bu kitap sırların sırrı olup, Hakk’tan gelen Rütbe’den bahsetmektedir. Hem çok ince sırları ihtiva etmekte, hem de bunları Hakk’ın taktığı lütuf, ihsan ve ikramından mânevi rütbeyi arz etmektedir.
“Bu Allah’ın fazl-u ikramıdır, kime dilerse ona verir.” (Cum’a: 4)
