Haksız yere kasten bir kimseyi öldürmek büyük bir suçtur. Bu cinayeti işleyenler dünyada kısasa, ahirette ise cezaya uğrar.
Kur'an-ı kerim'de öldürmenin haram olduğuna dair pek çok Âyet-i kerime vardır.
Nitekim Cenâb-ı Hakk Âyet-i kerime'lerinde şöyle buyuruyor:
"Kim bir mümini kasden öldürürse, onun cezası, içinde devamlı kalacağı cehennemdir. Allah ona gazab etmiş, lânetlemiş ve büyük bir azap hazırlamıştır." (Nisâ: 93)
"Kim bir cana kıymamış ya da yeryüzünde bozgunculuk yapmamış olan bir kimseyi öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibi olur." (Mâide: 32)
İnsanın en mühim vazifelerinden birisi de hayat gibi büyük bir nimetin idamesine çalışmaktır. Yaşama hakkı mukaddes olduğundan, dinimiz bu hakkın muhafazası hususunda her türlü tedbiri almıştır.
Cenâb-ı Fahr-i Kâinat -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz buyuruyorlar ki:
"Bütün dünyanın yok olup gitmesi, Allah katında bir müslümanın öldürülmesinden daha hafiftir." (Tirmizî)
İnsanın Allah katındaki derecesi çok yüksektir. Allah'ı inkârdan sonra en büyük günah cana kıymaktır. Bu cinayeti işleyenler, dünyada kısasa, âhirette ise cezaya uğrar.
Cumhur-u ulemâya göre cehennemde ebedi kalma cezası, katilin tevbekâr olmamasına aittir. Tevbesinin kabul edilip edilmemesi ise Hazret-i Allah'ın iradesine bağlıdır.
Cenâb-ı Fahr-i Kâinat -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif'lerinde:
"Mümin haram olan kanı akıtmadıkça, dininin geniş alanında kalır." buyuruyorlar. (Buhârî)
Bir mümin büyük günahlar işlese de; tevbe eder, kul haklarını öderse, Allah-u Teâlâ'nın affına uğrayabilir ve dininin geniş alanında kalır. Fakat kendisine mümin kardeşinin kanı bulaşan kimse, aff-ı ilâhiden ümidsiz olarak yaşadığından dini de hayatı da onu sıkar. Huzur içinde yaşayamaz.
Başkasının canına kıymak haram olduğu gibi, insanın kendi canına kıyması da haramdır.
Hayat insan için ne kadar sıkıntılı ve çekilmez hâle gelirse gelsin, intihar etmek için meşru sebep teşkil etmez.
Can Hazret-i Allah'ın bir emânetidir. Onu alma hakkı yalnızca kendisine aittir.
Öldürülen insanın velisi, kısas yoluyla katilin öldürülmesini istese bile, bu ceza dünyadaki cezasıdır. Ölenle öldürülen arasındaki diğer hükümler ahirete kalmıştır.
İlâhî mahkemede îlây-ı kelimetullah için öldüren kurtulacak, fakat gayri meşru bir maksatla öldüren, öldürdüğü kimsenin de günahını yüklenerek hesap yerinden ayrılacaktır.
İnsan öldürmenin haram olduğunu belirten daha pek çok Hadis-i şerif mevcuttur.
Büreyde -radiyallahu anh- den rivayet edilen bir Hadis-i şerif'lerinde Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:
"Müminin öldürülmesi Allah katında, bütün dünyanın yok olup gitmesinden daha büyüktür." (Nesâi: Tahrim 1)
Kasten öldürmenin cezası Sünnet-i seniyye'de de belirlenmiştir.
Abdullah bin Ömer -radiyallahu anhümâ- dan rivayet edilen bir Hadis-i şerif'te şöyle buyurulmaktadır:
"Kim mümin bir kimseyi (kasten) öldürürse, katil bu sebeple kısas olunur." (Ebu Dâvud: 4539)
Öldürmenin haram olduğuna dair aynı zamanda icmâ vardır.
