• Tâziye cenaze sahiplerine başsağlığı için yapılan ziyarete denir. Sabır tavsiye etmek, teselli etmek mânâsını ifade eder.
Cenaze sahiplerini: "Allah-u Teâlâ size güzel sabırlar ve bol ecirler versin! Başınız sağ olsun!" gibi rahatlatıcı sözlerle tesellî etmek, üzüntüsünün paylaşıldığını göstererek tâziyede bulunmak gerekir. Ölünün bütün yakınlarına tâziye yapılır.
Dinimiz musibete düşenlere ilgi göstermeyi emreder.
Abdullah bin Mesud -radiyallahu anh-den rivayet edildiğine göre Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif'lerinde şöyle buyurmuştur:
"Kim (bir ibtilâya) uğrayana tâziyede bulunursa, ona öbürünün sevabının bir misli verilir." (Tirmizî - Ebu Dâvud)
Ebu Berze el-Eslemî -radiyallahu anh-den rivayet edildiğine göre Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz diğer bir Hadis-i şerif'lerinde ise şöyle buyurmuştur:
"Çocuğunu kaybeden bir anneye tâziyede bulunan kimseye cennette bir bürde giydirilir." (Tirmizî)
• Tâziyenin cenazenin defninden sonra yapılması daha uygun bulunmuştur. Ölü sahiplerinin acısını yenilememek için tâziye mümkünse üç gün üç geceden sonraya bırakılmamalı ve tekrar edilmemelidir. Ancak cenazede bulunamayan uzaktaki kimseler üç günden sonra da tâziyede bulunabilirler.
• Tâziyenin kabir başında veya ölünün kapısı önünde yapılması mekruhtur.
• Ölünün akraba ve komşularının, yemek hazırlayarak cenaze evine götürmeleri, hatta yemeleri için zorlamaları müstehaptır. Götürülecek yemek gündüz ve gece yetecek kadar olmalıdır. Uzaktaki yakınlarına da bu ikram yapılabilir.
Câfer -radiyallahu anh-in ölüm haberi geldiği zaman Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurdu:
"Câfer âilesine yemek yapın! Çünkü onlara, onları meşgul eden haber geldi!" (Tirmizî - Ebu Dâvud)
Bunun aksine ölü evinin gelen gidenlere yemek hazırlaması mekruhtur, bid'attır. Çünkü böyle yapmakla ölü âilesinin sıkıntı ve kederi bir kat daha arttırılmış olur. Cenaze ve taziye için uzak yerlerden gelenler olur, ölü evinde gecelemeleri gerekirse, o takdirde yemek yapılıp yedirilebilir.
