• Mekke-i Mükerreme'ye girerken de şu duâ okunur:
"Allah'ım! Bu mübarek belde senin beldendir. Şu beyt senin evindir. Emrine uyarak, takdirine râzı olarak, fermanına boyun eğerek, rahmetini talep etmek ve taatına yönelmek için geldim.
Azabından korkup sana sığınan kişinin isteği gibi, beni affınla mağfiretinle karşılamanı, rahmetinle günahlarımdan vazgeçivermeni ve beni cennetine koymanı senden niyaz ediyorum.
Allah'ım! Sen öyle bir Allah'sın ki, kendisinden başka ilâh bulunmayan, Rahman ve Rahim olan Allah'sın! Senden duâlarımıza icabet etmeni, hayırlı arzularımızı gerçekleştirmeni, yaratıklarından kendilerini bizden müstağni kıldığın kimselere bizi muhtaç etmemeni ve Efendimiz Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-in dünya ve âhirette şerefini, makam ve mertebesini yüceltmeni niyaz ediyoruz."
Bu mübarek nûr beldesine Beytullah'a müteveccih ve ona ta'zim ifadesi ile Mualla kapısından gündüz girmelidir. Müstehap olan gusül abdesti almaktır veya abdest alınır. İlk iş Kâbe-i muazzama'ya gitmek olmalıdır.
Beytullah'ın heybetini mânevî yüceliğini göz önünde bulundurarak ve Azamet-i İlâhi'yi tefekkür ederek, yaşlı gözlerle Tekbir, Tehlil ve Salâvat getirerek "Babüsselam" dan içeri girilir. Telbiye kesilir.
• Mescid-i Haram kapısından ayağını atarken şu duâ okunur:
"Allah'ın ismiyle O'nunla giriyorum. Allah yolu ve Resulullah Aleyhisselâm'ın milleti üzerinde bulunuyorum."
"Allah'ım! Şu Beyt'in şeref, hürmet, azamet ve heybetini, iyiliğini artır.
Ey Rabb'im! Ona hürmet ve ta'zimde bulunan, Hacc ve Umre yaparak onu ziyaret edenlerin de şeref, mertebe ve iyiliğini artır.
Allah'ım! Sen Selâm'sın, esenlik ancak sendendir. Bizi de esenlikle yaşat ve senin esenlik yurdun olan cennete koy. Ey celâl ve ikram sahibi Allah'ım! Sen her şeyden yüce, her şeyden üstünsün."
Beytullah görülünce yapılan duâların kabul olacağı umulduğundan "Allah'ım! Yapacağım duâlarımı kabul buyur!" diye duâ edilebilir.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir Hadis-i şerif'lerinde:
"Kâbe-i Muazzama'ya nazar etmek ibâdettir." buyurmuşlardır. (Camiu's-sağir)
•
• Kâbe-i Muazzama ilk görüldüğünde, azameti gönülde hazır bulundurulmalı; ona karşı yapılan hürmet ve tâzimin, sahibine karşı yapılan tâzim olduğunu tefekkür etmelidir. Beytullah'ın şerefi Allah-u Teala'nın zât-ı ulûhiyetine izafe edilmesinden ileri gelmektedir. Muhabbet ve iştiyâkla hem Kâbe-i muazzama'ya hem de onun Rabb'ine şiddetle tâlip olduğunu göstermiş oluyorsun.
Hacc yolculuğundan maksat Kâbe-i muazzama'dır, âhiret yolculuğundan maksat ise onun Sahib'idir.
Allah-u Teâlâ'nın Beyt-i muazzaması'na, gayesi orası değil de başka şey için giden bir kimsenin bu hareketinden daha çirkin ne olabilir? Onun Hazret-i Allah ile ne ilgisi olabilir?
•
Yeri gelmişken bu hususu bir temsil ile arzedelim:
Bir zât Hacc'a gitmek için hazırlığa başlar. Evde sık sık "Beytullah" yani "Allah'ın evi" ismi geçince çocuğunu da bir merak sarar. Allah'ın evi olduğuna göre, demek ki kendisi de evde bulunuyor diye düşünür. "Ben de gideceğim!" diye tutturur. Babası ne kadar olmaz dediyse de ısrarı karşısında götürmeye mecbur kalır. Kâbe-i muazzama'ya gelirler. Çocuk "Allah!" der ve o anda ölür. Babası bu hâl karşısında hayretler içinde kalır. Ona mânen buyurulur ki:
"Sen evime geliyordun, o ise bana geliyordu, gördü, tahammül edemedi, gitti."
