Allah-u Teâlâ, Fil Sûre-i şerif'inin 3. Âyet-i kerime'sinde şöyle buyurmaktadır:
"Üzerlerine sürü sürü Ebâbil kuşları gönderdi." (Fîl: 3)
Hakk'ın ilâhî kudretinin bir tecellîsi olarak, birbirlerini takip eden topluluklar hâlinde, karabulut gibi üzerlerine geldiler ve her yönden onları kuşattılar.
"O kuşlar onlara ateşte pişirilmiş (sert) taşlar atıyorlardı." (Fîl: 4)
O sert taşlar vücutlarını kurşun gibi deliyor, telef ediyordu. Sanki başlarına gökten belâ yağmuru yağıyordu.
"Sonunda onları yenilmiş ekin gibi paramparça yaptı." (Fîl: 5)
Karşılarında açıkça direnecek bir kuvvet görmeyen, fillerine ve çokluklarına güvenerek istedikleri gibi Kâbe-i muazzama'yı yıkacaklarını zanneden istilacı bir orduyu, Allah-u Teâlâ böyle bir âfet ile böceklerin yediği ekinler gibi, ansızın yerlere serip mahv-ü perişan ediverdi. Herbiri ezilmiş saman çöpüne döndüler. Bunu böyle yapan Allah-u Teâlâ'nın, dilediği zaman onların benzerlerine de buna benzer belâlar ve azaplar verebileceğinden, düşmanlarından intikam alacağından hiç şüphe edilmemesi gerekir.
Bu kuşlar daha önce hiç görülmedikleri gibi, daha sonra da hiç görülmemişlerdir.
Diğer bir Âyet-i kerime'de şöyle buyuruluyor:
"Hiç şüphesiz ki Allah, hâinlerin tuzağını başarıya erdirmez." (Yusuf: 52)
Allah-u Teâlâ onlara bu cezayı vermekle kalmamış, İranlılar'ı onlara musallat kılmıştır.
Bu kıssa ile önce Mekke'li müşrikler uyarılmakta, sonra da kıyamete kadar Hakk'a ve hakikate saldıranların âkıbetlerinin de buna benzer olacağı, böyle bir cezâya çarptırılabilecekleri ihtar edilmektedir.
•
Bazı âlim geçinen câhiller: "Ebrehe'nin ordusunu helâk eden Siccil'in (sert taşların) veba mikropları" olduğunu söylemektedirler.
Küfre şirin görünmek için, bu Sûre-i şerif'te geçen sert taşlara veba mikrobu deyip, Âyet-i kerime'nin asli mânâsını değiştirmişler, kendi zanlarını ortaya koymuşlar ve küfürlerini izhar etmişlerdir.
İlâhî hüküm budur. Bir Âyet-i kerime'yi değil, bir tek harfi dahi inkâr eden kâfir olur.
Eğer murad-ı ilâhî Ebrehe ordusunu bu gibi hastalıklarla yok etmeye yönelik bulunsaydı, Kur'an-ı kerim'de buna uygun bir anlatım tarzına yer verilir, ne uçan kuşlardan, ne de taşıdıklarından söz edilirdi.
Halbuki Ebâbil kuşlarının attığı taşlar o insanların vücudunda derin yaralar açmış ve Allah-u Teâlâ'nın lütfuyla Ebrehe'nin ordusu yerle bir olmuştur.
