Muhterem Ziyâ Bey’e arz ve takdim ettiğim mektubumun bir mislini de size takdim ettikten sonra ifade etmek isterim ki, yüzyüze görüşmek hakkındaki sâdık arzunuz beni çok memnun etti. Çünkü bu arzunuzun büyük kısmı beni de mecâlsiz bırakmaktadır. Evet aslında mevcut olan arzunun, o aslın cüz’ünde olandan üstün bulunduğu açıktır. Cenâb-ı Allah bu yüksek noktaya yönelik arzuları gerçekleştirip isteklerine nâil eylesin, âmin.
Başınızı ağrıtmaz inancıyla bu hususta şunları arzedebilirim. Arşu’r-Rahman olan ve bu meziyetle güneş aydınlığının üstünde bir ziyaya sahip olan mümin kalbi için mesafenin uzaklık ve yakınlığının önemli olmadığı her mahalde sadık ihvan nezdinde sabit ise de, cismânî sohbetin üstünlüğü de Ashâb-ı kiram ve Tâbiîn’in hâl ve durumlarıyla âşikârdır. Bendenizi ihvanın feyzleri besbelli olan teveccühlerine lâyık gören Cenâb-ı Mevlâ sizlere kavuşmanın lezzetiyle kana kana doyuracağından katiyyen ümidimi kesmem.
“Allah için birkaç zaman bir iki dostum kendisinde oturdu diye gökyüzü yeryüzünü kıskandı.”
meâlindeki Farsça beyit, cismâni sohbet ve görüşmenin yücelik ve meziyetini lâyıkıyla takdir ediyor.
Bütün evliyâullah’ın hatta gavs ve kutupluk makamlarına yükselen mukarrabîn’in baştâcı makamında bulunan Üveys el-Karânî Hazretleri’nin bir saat olsun Hazret-i Peygamber’in (s.a.v) sohbetine nâil olan Ashâb-ı kiram’ın derecesine varamayacağı bu söylediklerimizi isbata kâfidir.
Bâkî, es-Selâmu aleyküm.
