GÖZLERİNE HAYRAN OLDUĞUM
GÜZEL!...

Bir güz mevsiminde görmüştüm Seni,
Gözlerine hayran olduğum Güzel!
Nurdan mendillere sarmıştım Seni,
Bakışına tutsak olduğum Güzel!

♦

Gönlümün içinde yandı ateşler,
Nice fırtınalar, söndü ateşler,
Gayriye aitti, dindi ateşler!
Gülüşüne hayran olduğum Güzel!

♦

Bir tek sözün devâ oldu derdime,
Esenlikler doldu harab yurduma,
Seninleyim, artık bakmam ardıma,
Sözlerine hayran olduğum Güzel!

♦

Dudağından bal damlıyor, bilirim,
Tut elimden, ölümüne gelirim.
Gönlünü isterim, versen alırım!
İzlerine hayran olduğum Güzel!

♦

Yaradan özenip yaratmış Seni,
Ruhundan ruhuyla donatmış Seni,
Güzeller köşküne de katmış Seni!
Kervanında damla olduğum Güzel!

♦

Bana, beni öğretiyor her sözün,
Yapraklar bir bir düşüyor güzün,
Halkın kıblegâhı yapılmış özün,
Hayatınla hayat bulduğum Güzel!

♦

Güneş gidince ardından ay gelir,
Seninle gönüllere saray gelir,
Zaman olur dudağımdan Hayy gelir,
Bu mevsimde yazı bulduğum Güzel!

♦

Bak! Mevsimler geçip gidiyor,
Turna sürüleri uçup gidiyor,
Ayrılık derdini saçıp gidiyor,
Sensizlikte sızı bulduğum Güzel!

♦

Artık soğukların, karın mevsimi
Feryâdın, figânın, zârın mevsimi,
Derdin, çilenin, efkârın mevsimi,
Soğukta sıcağı bulduğum Güzel.

♦

Kar yağıyor penceremin önünden,
Gelir derdin hepsi kendi yönünden,
Bir hırka isterim cennet yününden,
Nur dolu ocağı bulduğum Güzel!

♦

Yetişelim çiçek çiçek bahara,
Hey tâlip! Koşup gel, sarıl bu Yâr’a,
Ararsan Mevlâ’yı gönülden ara!
İzinde gerçeği bulduğum GÜZEL!...

Abdullah Kotan

  Önceki Sonraki