İsmail Aleyhisselâm’ın hayat-ı saâdetleri babası İbrahim Aleyhisselâm’ın, Yakup Aleyhisselâm’ın ise oğlu Yusuf Aleyhisselâm’ın nezih hayatı ile iç içe olduğu gibi; Yahya Aleyhisselâm’ın hayat-ı saâdetleri de babası Zekeriyâ Aleyhisselâm’ın nezih hayatı ile iç içedir. Nitekim Zekeriyâ Aleyhisselâm’ın Allah-u Teâlâ’dan bir evlat dileğinde bulunması anlatılırken geçmişti.
Zekeriyâ Aleyhisselâm, kendisinden sonra kavminin yoldan saparak fitneye düşmelerinden, bırakacağı mânevî mirasa sahip çıkmamalarından endişe ediyordu. Bu sebepledir ki Allah-u Teâlâ’dan, kendisine halef olacak salih bir evlat dileğinde bulundu:
“Tarafından bana, yerime geçecek bir oğul bağışla!” buyurdu. (Meryem: 5)
Allah-u Teâlâ duâsına icabet ederek, bir oğul ile kendisini müjdeledi. Âyet-i kerime’lerde beyan buyurulduğu üzere, göndereceği bu hayırlı halefin;
Adının Yahya olacağını, bu adı bizzat kendisinin verdiğini ve o zamana kadar bu adın hiç kimseye verilmediğini;
“Allah’ın kelimesi” ünvanı ile anılan İsâ Aleyhisselâm’ı tasdik edeceğini;
Zühd ve takvâda, ibadet ve taatta, ilim ve hilimde zamanın büyüğü olacağı için “Seyyid” olduğunu;
Şehevat-ı nefsâniyeden hiçbir şey arzu etmediği, zerre kadar meyletmediği için de “Hasur” olduğunu;
Ve salihlerden bir peygamber olacağını Zekeriya Aleyhisselam’a haber verdi.
Nihayet gün geldi. Allah-u Teâlâ lütfu ile tecelli ederek bu muhterem anne ve babaya ihtiyarlık zamanında bu mübarek oğulu bağışladı.
Yahya Aleyhisselâm, teyzesinin oğlu olan İsâ Aleyhisselâm ile hemen hemen aynı senelerde doğmuşlar, beraber büyümüşlerdi.
Hikmet her ne kadar olgunluk yaşlarında verilirse de Yahya Aleyhisselâm daha çocuk iken hikmetle lütuflandırılmıştı.
Âyet-i kerime’de:
“Biz ona henüz çocuk iken hikmet verdik.” buyuruluyor. (Meryem: 12)
Küçük yaşlarda Beyt-i makdis’in hizmetine girmişti. Gündüz hizmet eder geceleri ibadette bulunur, Allah korkusu ile çok ağlardı.
Emsali olan çocuklar “Ey Yahya! Gel oynayalım!” dediklerinde:
“Ben oyun için yaratılmadım.” buyururdu.
İsâ Aleyhisselâm onunla ne zaman karşılaşsa, hüzünlü ve tasalı görürdü.
